بهترین زمان آموزش زبان دوم برای کودکان چه سنی است؟
تاریخ انتشار: ۸ فروردین ۱۴۰۳ | کد خبر: ۴۰۰۱۸۹۴۰
این روز‌ها بحث دو زبانه شدن کودکان برای برخی از والدین موضوع قابل اهمیتی شده است و دوست دارند که فرزندشان از همان سنین خردسالی مسلط به زبانی غیر از زبان مادری باشد، اما روش‌های درست و اصولی این کار چیست؟ اصلاً برای آموزش فرزندمان سنین زیر چهارسالگی بهتر است یا کودکمان باید کمی بزرگتر شود و آموزش‌ها برای او شروع شود؟ آسیب‌های این نوع آموزش در چیست؟
والدین حواسشان به محتوای کارتون‌ها باشد
فارغ از سن شروع آموزش زبان برای کودکان بسیاری از کارشناسان معتقدند آموزش زبان از طریق نمایش کارتون‌ها و فیلم‌های زبان اصلی آسیب‌های فرهنگی جدی خواهد داشت.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!
«سمیه شاه حسینی روانشناس و مدرس مهارت‌های زندگی» در مورد آموزش‌های دوزبانه شدن کودکان چنین می‌گوید:
در گذشته بسیاری از روانشناسان کودک معتقد بودند که از سن سه سالگی به بعد می‌شود که آموزش زبان دوم را برای کودکان شروع کرد، اما قائده آن به این صورت است که این آموزش در هر فردی متفاوت است. گاهی اوقات زود شروع کردن یک مسئله‌ای یا یک مهارتی در کودک باعث می‌شود که او از آن مهارت زده شود یا اینکه کامل و جامع آن را یاد نگیرد و یا نصفه و نیمه و دست و پا شکسته یاد بگیرد.
زبان دوم پس از یادگرفتن کامل زبان مادری
سوالی که در ذهن والدین است این است که بهترین زمان برای زبان آموزی زبان دوم چه زمانی است؟ این کارشناس در پاسخ می‌گوید:
بهترین زمان وقتی است که فرزند ما زبان اول یا همان زبان مادری خودش را (چه خواندن، چه نوشتن) به طور کامل یاد گرفته باشد.
همه ما این را می‌دانیم که طوطی‌وار صحبت کردن با کامل و روان صحبت کردن یک زبان که اصول و قواعد آن را یاد گرفته باشیم بسیار متفاوت است.
بله این یک مسئله طبیعی است که ما یک سری اصطلاحات به زبانی غیر از زبان مادری را به کودک زیر سن سه، چهار سالمان آموزش دهیم و او بتواند آن اصطلاحات را حفظ شود و در محفظه ذهنی‌اش باقی بماند و ذخیره‌سازی شود و هر زمانی خواست آن بازیابی اطلاعات را در موردش انجام دهد ولی این بدان معنا نیست که کودک ما بتواند به آن زبان تسلط پیدا کند.
آموزش حرفه‌ای زبان دوم مسئله‌اش کاملا متفاوت از آموزش به زبان مادری و یک سری الفاظ و اصطلاحات است.
آموزش نهادینه پس از ۷ سالگی شروع می‌شود
سوال بعدی والدین درباره یادگیری زبان دوم کودکان این است که از چه سنی آموزش را شروع کنند که نتیجه بهتری بگیرند و این زبان دوم در ذهن فرزندشان نهادینه شود؟
این مشاور در پاسخ می‌گوید:
اگر بناست که آموزش زبان دوم به نحوی باشد که در ذهن فرزند ما بماند و نهادینه شود و کودک ما بتواند این زبان را در موقعیت‌های خاص خودش استفاده کند بهتر است که بعد از سن هفت سالگی باشد. یعنی زمانی که بچه ما کلاس اول ابتدایی را گذرانده و خواندن و نوشتن زبان مادری خودش را کاملاً یاد گرفته است. در این حالت ما می‌توانیم آموزش زبان دوم، سوم را برایش شروع کنیم.
در سن سه، چهار سالگی ما به عنوان والدین فقط می‌توانیم یک سری اصطلاحات آن هم به نحوی که کودک ما زده نشود، دوست داشته باشد، ذوق یاد گرفتنش را داشته باشد و جایگزین زبان اولش نشود یاد دهیم.
روش‌ها را در شرایط خاص می‌توان تغییر داد
مورد بعدی که شاید در ذهنمان بوجود آید این است که در هر حالتی تماشای کارتون‌های آموزشی مناسب نیست یا استثنا‌هایی هم وجود دارد؟
شاه حسینی در‌پاسخ می‌گوید:
البته یک سری استثنا‌ها هم وجود دارد مثلا در مواردی ممکن است فردی بگوید شرایط زندگی ما به گونه‌ای است که قرار است در خارج از کشور زندگی کنیم، در اینجا دیگر زبان اول خیلی معنا پیدا نمی‌کند. اگرفردی چنین شرایطی داشته باشد در کنار آموزش حرفه‌ای و اصولی با قواعد درست وخاص خودش والدین کودک می‌توانند از سن سه، چهارسالگی کارتون‌هایی با محتوای مناسب سن، اعتقادات و فرهنگ خودشان برای او به نمایش بگذارند تا بتواند زبان مورد نظر را یاد بگیرد. لارم به ذکر است بگویم، چون کودکان درک وشناخت درستی از کلمات زبان دوم را ندارند، والدین در کنارش توضیحات کامل به او دهند که الان کلمه‌ای در کارتون استفاده شده است دقیقاً بجای چه کلمه‌ای بکار برده شده است. پس بهترین کار این است که زمانی که فرزند ما به درک کاملی از زبان اول رسید، آموزش زبان دوم و سوم را شروع کنیم.
بطور کلی آموزش زبان دوم برای کودکانی که آموزش در مدرسه نداشته‌اند پسندیده نیست مگر در مواردی خاص.
از کتاب‌های آموزشی-تصویری استفاده کنید
در مواردی هم یک سری کتاب‌هایی برای کودک و نوجوان وجود دارد که آموزش زبان آموزی با شکل و تصویر است. یعنی در ابتدا تصویر را نشان می‌دهد بعد آموزش زبان. در سنین زیر چهار سالگی این روش درک بهتری می‌تواند داشته باشد تا کارتون‌های آموزشی.
بطور کل در آموزش زبان‌هایی غیر از زبان مادری در ابتدا تصویرسازی مهم است نه آموزش طوطی‌وار که فرار است و در ذهن نمی‌ماند؛ و ماندگاری ندارد، باعث دلزدگی می‌شود و هم اینکه در آینده برایش قابل استفاده نخواهد بود. فیلم‌ها هم اگر به صورت آموزشی باشند قابل استفاده‌تر هست تا اینکه یک انیمیشن یا کارتون باشد که کودک هیچ درکی از اصطلاحات آن را ندارد و بجای اثر سازنده اثر مخرب دارند.
منبع: فارس
باشگاه خبرنگاران جوان وبگردی وبگردیمنبع: باشگاه خبرنگاران
کلیدواژه: آموزش زبان آموزش کودکان زبان مادری آموزش زبان دوم برای کودکان زبان مادری کارتون ها برای کودک زبان اول یک سری
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.yjc.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «باشگاه خبرنگاران» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۴۰۰۱۸۹۴۰ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
شناسایی ۱۰۰ کودک مبتلا به اوتیسم در نیشابور
به گزارش خبرگزاری صداوسیما مرکز خراسان رضوی؛ معاون درمان دانشگاه علوم پزشکی نیشابور با بیان این که شناسایی کودکان مبتلا به اختلال اوتیسم و ارجاع به مرکز توانبخشی و درمانی در ۶ ماهه دوم سال ۱۴۰۲ نسبت به۶ ماهه نخست آن رشد چهار برابری داشته است افزود: در نیمه نخست سال ۱۴۰۲ ، ۲۰ کودک مبتلا به اوتیسم و در نیمه دوم سال گذشته ۸۰ کودک مبتلا به اوتیسم شناسایی شدند.
وی ادامه داد: در راستای اجرای دستورالعمل وزارتی و شیوهنامه پذیرش و ارائه خدمت به بیماران مبتلا به اختلال اوتیسم و همچنین اهمیت شناسایی به هنگام کودکان دارای طیف اوتیسم، فرایند شناسایی و غربالگری این بیماران طی جلسات متعددی با معاونت بهداشت، بهزیستی، آموزش و پرورش و مرکز توانبخشی و درمانی در سال گذشته بازبینی شد و آموزش پزشکان، بهورزان و مراقبان پایگاه های سلامت و مربیان مدارس سطح شهر به عنوان بخش مهمی از فرآیند شناسایی به طور ویژه در دستور کار قرار گرفت.
معاون درمان دانشگاه علوم پزشکی نیشابور گفت: با آموزش و حساس‌سازی افراد دخیل در شناسایی و غربالگری که با همکاری گروه سلامت جمعیت، خانواده و مدارس و گروه سلامت روان، اجتماعی و اعتیاد معاونت بهداشت انجام شد، شناسایی کودکان مبتلا به اوتیسم انجام و مبتلایان به مرکز توانبخشی و درمانی ارجاع شدند.
توحیدی افزود: در مرکز توانبخشی پس از انجام تست‌های تشخیصی و محرز شدن اختلال طیف اوتیسم توسط متخصص روانشناسی و آموزش کودکان استثنائی، اقدامات آموزشی و درمانی موردنیاز برای کودک آغاز می‌شود.
وی ادامه داد: هزینه مداخلات درمانی برای کودکان مبتلا به اوتسیم بسیار زیاد است به گونه‌ای که در ماه بین ۷۰ تا ۸۰ میلیون ریال برای هر کودک هزینه باید انجام شود اما خوشبختانه بخش قابل توجهی از هزینه‌های درمان این کودکان تا ۱۴ سالگی، در قالب بسته حمایتی بیماران خاص و صعب العلاج از سوی سازمان‌های بیمه‌گر و اداره بهزیستی به مرکز توانبخشی پرداخت و والدین هیچ گونه هزینه‌ای برای درمان فرزند خود برعهده ندارند.
این مسئول با بیان این که تشخیص ابتلا به اوتیسم در کودکان پسر حدود چهار برابر کودکان دختر است گفت: تشخیص ابتلای به اوتیسم غالبا بعد از ۲ سالگی دقیق‌تر است ولی به دلیل مراجعات دیرهنگام والدین با توجه به عدم پذیرش آنان، متاسفانه تشخیص ها بعد از زمان طلایی مداخله یعنی بعد از سن پنج سالگی صورت می‌گیرد.
توحیدی با تأکید بر این که هر چه کودک مبتلا به اختلال اوتیسم در سنین پایین تر و تا کمتر از سه سالگی شناسایی شود اقدامات درمانی برای او مؤثرتر خواهد بود افزود: علاوه بر پزشکان، مراقبان سلامت و مربیان مدارس و والدین نیز در صورت مشاهده رفتارهای غیرمعمول کودک خود نظیر رفتارهای کلیشه‌ای و تکراری، عدم ارتباط چشمی مناسب، عدم واکنش به صدا زدن نام و انجام بازی‌های تکراری و متعاقب آن مراجعه زودهنگام به پایگاه‌های بهداشتی، نقش مهمی در شناسایی و شروع روند درمانی کودک مبتلا به اختلال اوتیسم دارند.
دانشگاه علوم پزشکی نیشابور به ۵۸۰ هزار نفر جمعیت چهار شهرستان نیشابور، فیروزه، زبرخان و میان جلگه، خدمات بهداشتی و درمانی ارائه می‌کند.
تیم فوتسال افغانستان نیمی از راه جام جهانی را طی کرد